Κυριακή 5 Ιουλίου 2009

Ο μαγικός χορός


Σε μια σκονισμένη αποθήκη
Παλιά παιχνίδια παρατημένα
Κάποτε έπαιρναν ζωή απ' τους ανθρώπους
Μα τώρα βρίσκονται εκεί ξεχασμένα
Άλλοτε μοίραζαν χαρά στα παιδιά
Μα δε χαίρεται κανείς πια μ' αυτά
Αντικείμενα νεκρά
Σκορπισμένα στην υγρή αποθήκη

Ανάμεσα τους κι ένα μουσικό κουτί
Αρχίζει να παίζει μουσική
Δίνοντας στο άψυχο δωμάτιο ζωή
Μια πορσελάνινη κούκλα
Αρχίζει να χορεύει
Με τον αέρινο χορό της
Τη σκοτεινή αποθήκη μαγεύει
Και τα νεκρά παιχνίδια ζωντανεύει

Αρχίζουν να χορεύουν μαζί της
Ένα χορό αλλόκοτο κι αρρωστημένο
Με βλέμματα παγωμένα κι αποκρουστικά
Ένα χορό καταραμένο
Τα παιχνίδια μαγεμένα κινούνταν
Στους ρυθμούς της παράνοιας
Η όψη τους έμοιαζε τρομαχτική
Καθώς ακολουθούσαν μια μελωδία ζοφερή

Η πορσελάνινη χορεύτρια
Πέφτει και σπάει
Ξαφνικά η μουσική σταματάει
Η μαγεία έχει χαθεί
Και μαζί της χάθηκε κι η ζωή
Σε μια σκονισμένη αποθήκη
Παλιά παιχνίδια παρατημένα
Κάποτε πήραν ζωή απο μια κούκλα
Μα τώρα βρίσκονται εκεί μαρμαρωμένα
Με τα κομμάτια της κούκλας πεταμένα.

Σάββατο 4 Ιουλίου 2009

ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ ΚΟΡΙΤΣΙ


Δρόμοι σκεπασμένοι
Με τα πέπλα της νύχτας
Τα φώτα στους στύλους
Σε τυφλώνουν
Μυστηριώδες κορίτσι, πού πας;
Οι ευκαιρίες ποτέ δεν τελειώνουν

Κάνε τώρα τη σωστή επιλογή
Κι άγγιξε την κορυφή
Ο κόσμος σε περιμένει να τον γευτείς
Με κοινό τους δικούς σου ανθρώπους
Δώσε την παράστασή σου
Μην ξεχνάς να ζεις

Σκιές του παρελθόντος
Σε στοιχειώνουν
Μυστηριώδες κορίτσι, τι φοβάσαι;
Μην τις αφήνεις να σε καταδιώκουν

Κάνε τώρα τη σωστή επιλογή
Κι άγγιξε την κορυφή
Ο κόσμος σε περιμένει να τον γευτείς
Με κοινό τους δικούς σου ανθρώπους
Δώσε την παράστασή σου
Μην ξεχνάς να ζεις

Νιώσε μέσα σου τη μουσική
Σε καλεί
Στο δικό της μεθύσι
Ταξίδεψε στον ξέφρενο ρυθμό της
Ξέχνα ό,τι σε πόνεσε στο παρελθόν
Μπροστά σου ξετυλίγεται το παρόν

Κάνε τώρα τη σωστή επιλογή
Κι άγγιξε την κορυφή
Ο κόσμος σε περιμένει να τον γευτείς
Με κοινό τους δικούς σου ανθρώπους
Δώσε την παράστασή σου
Μην ξεχνάς να ζεις.

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

Μπαμπά...


Μπαμπά μεγαλώνω
Ανθρώπους πληγώνω
Μπαμπά μετανιώνω
Τις αρχές μου νεκρώνω.
Μη μου κάνεις άλλες ερωτήσεις
Δεν έχω τις σωστές απαντήσεις
Μπαμπά απλά μεγαλώνω.

Μην κατηγορείς εμένα
Δικό σου δημιούργημα είμαι
Άφησες τη φωτιά να με ξεπλύνει
Και στην κόλαση τώρα οδηγούμαι.

Μπαμπά κάνω λάθη
Αφήνομαι σε φόβους και πάθη
Μπαμπά το 'χω μάθει
Δεν πρόκειται τίποτα ν' αλλάξει
Μη μου κάνεις άλλες ερωτήσεις
Δεν ξέρω πια τις απαντήσεις
Μπαμπά απλά κάνω λάθη.

Μην κατηγορείς εμένα
Δικό σου δημιούργημα είμαι
Άφησες τη φωτιά να με ξεπλύνει
Και στην κόλαση τώρα οδηγούμαι.

Σάπιες ιδέες
Σκουριασμένες πεποιθήσεις
Βιασμένη αθωότητα
Λερωμένες συνειδήσεις
Αυτή είναι η κληρονομιά
Που μου έχεις αφήσει.

Μην κατηγορείς εμένα
Δικό σου δημιούργημα είμαι
Άφησες τη φωτιά να με ξεπλύνει
Και στην κόλαση τώρα οδηγούμαι.

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

Εραστές του θανάτου




Ψυχή στο κορμί μου
Στο λαιμό είσαι η φωνή μου
Μελωδία στη μουσική μου
Κάθε σκέψη σου είναι η ανάμνησή μου

Προσπαθώ να σου δείξω
Πόσα σημαίνεις
Μα δεν το βλέπεις
Και ό,τι τοποθετούμε ανάμεσά μας
Κάθε μέρα μας κυριεύει

Και 'κει που λέω
πως δεν μπορώ να κάνω πια τίποτα
Οδηγούμαι ξανά σε σένα
Κι όλα τ' άλλα μοιάζουν ασήμαντα

Προσπαθώ να σου δείξω
Πόσα σημαίνεις
Μα δεν το βλέπεις
Και ό,τι τοποθετούμε ανάμεσά μας
Κάθε μέρα μας κυριεύει
Καθώς οι μέρες ξεθωριάζουν
κι οι νύχτες μεγαλώνουν
Οι καρδιές μας παγώνουν

Θα είμαι μαζί σου ως το τέρμα
Θα πέφτουμε μαζί στο κενό
Καθώς αυτές οι σφαίρες
θα τρυπούν τα κορμιά μας
Θα είμαι, σου λέω, εδώ

Είμαστε μονάχα
δυο εραστές του θανάτου (4)

Προσπαθώ να σου δείξω
Πόσα σημαίνεις
Μα δεν το βλέπεις
Και ό,τι τοποθετούμε ανάμεσά μας
Κάθε μέρα μας κυριέυει
Καθώς οι μέρες ξεθωριάζουν
κι οι νύχτες μεγαλώνουν
Οι καρδιές μας παγώνουν

Θα είμαι μαζί σου ως το τέρμα
Θα πέφτουμε μαζί στο κενό
Καθώς αυτές οι σφαίρες
θα τρυπούν τα κορμιά μας
Θα είμαι, σου λέω, εδώ

Μέχρι το τέλος
Στο ορκίζομαι...