Δε θα παραιτηθώ

Περπατώ στο δρόμο χωρίς να ξέρω που πηγαίνω
Η καρδιά μου μοιάζει με γυαλί ραγισμένο
Προσπαθώ να ξεφύγω απ' ότι με πληγώνει
Ψάχνω κάτι να βρω που να με λυτρώνει
Όμως ξέρω, τίποτε δε θα είναι όπως πριν.

Βυθίζομαι στη μοναξιά που τόσο με πνίγει
Μαζεύω τα κομμάτια που έχουν απομείνει
Γυρεύω απελπισμένα να βρω λίγη αγάπη
Να διώξω για λίγο το βαθύ σκοτάδι
Όμως ξέρω, τίποτε δε θα είναι όπως πριν.

Μα όσο κι αν πονέσω δε θα παραιτηθώ
Θα παλέψω σκληρά από κάπου να κρατηθώ
Κι ίσως τότε βρω ξανά το χαμένο μου εαυτό.

Ο φόβος κι η απόγνωση στοιχειώνουν το μυαλό μου
και κατακρεουργώ πια κάθε τι δικό μου.
Όσο κι αν προσπάθησα να βρω φως μες στο σκοτάδι
Βρήκα μόνο πόνο κι όχι αγάπη.
Το ξέρω καλά τίποτα δε θα 'ναι όπως πριν.

Μα όσο κι αν πονέσω δε θα παραιτηθώ
Θα παλέψω σκληρά από κάπου να κρατηθώ
Κι ίσως τότε βρω ξανά το χαμένο μου εαυτό.

Δεν περιμένω να ξαναγυρίσεις
Δεν περιμένω ξανά ζωή να μου χαρίσεις.
Θα βρω τρόπο σελίδα ν' αλλάξω
Θα βρω τον τρόπο να σε ξεπεράσω.
Τα σπασμένα κομμάτια θα πετάξω
Και το φως στης ψυχής μου το σκοτάδι θα ανάψω.

Μα όσο κι αν πονέσω δε θα παραιτηθώ
Θα παλέψω σκληρά από κάπου να κρατηθώ
Κι ίσως τότε βρω ξανά το χαμένο μου εαυτό.(2)